پیرمردی که کار می‌کند و بار می‌برد، با پشتی خمیده، بارش بر دوش در درازنای کوچه‌ای خلوت، رو به دوربین - رو به هر بیننده‌ی عکس - می‌آید و توشه به انبار خود می‌برد. غرق اوهام خویش است و توجّهی به دور و برش ندارد. تنها به دوشبارش سرگرم است و افکارش.

مشخّصات عکس:
قم، ۱۳۶۶ شمسی، دوربین مینولتا، فیلم ۱۳۵